Ik neem je mee naar dat land....

We denken het allemaal wel eens: had ik maar de vleugels om te doen wat ik wil en te overstijgen wat me tegenhoudt...

Oh, wat zouden we allemaal kunnen doen als er niet die angst was, die ons remt.

Wat als er een land was waar er geen grenzen waren, tenminste niet de grenzen die we voor onszelf creëren? Wat als er

een land zou zijn, waar we gewoon onszelf konden zijn, precies zoals we zijn en precies zoals we willen zijn. Waar niemand

ons kan verplichten om te zijn wat we niet zijn... Waar we alles wat we denken en dromen, kunnen uiten?

Dat land bestaat, het strekt zich voor je uit als een blanke vlakte. Glad en ongetekend ligt het voor je, in al zijn leegte,

in al zijn mogelijkheden. Je neemt je pen, en je schrijft. Je schrijft, letter voor letter, en je laat de ziel in het ruimtetuig dat

je lichaam is, dansen door de wereld. De pen tussen je vingers, volgt het ritme en schrijft, en schrijft...

Er is een wereld, waar alles kan zijn zoals jij het wil. Mooier  nog, je hebt de kracht en de mogelijkheid om hem zelf te

creëren. Mooier nog, je hebt er niets voor nodig, alleen een stuk papier en een potlood of een pen... 

Kom, dans mee in deze wereld van ongekende mogelijkheden, waar de woorden je zullen troosten en aanmoedigen,

zullen uitdagen en zalven...

Vertel je verhaal en het zal je vrij maken. Want dromen die gevangen zitten, worden nare geesten. Enkel met de juiste

woorden kan je  hen bevrijden... Wil je graag schrijven en weet je niet hoe? Stuur me een mailtje, ik help je op weg...